W koncepcji Roberta Czechowskiego kluczowe jest skupienie się na sytuacji prostego (nie prostackiego) człowieka, który zostaje wciągnięty w wir arogancji, perfidii i zachłanności przedstawicieli różnych grup społecznych.

Sen. A w nim dziesiątki myśli. Tajemnic, ukrytych znaków zapytania. Szepty, które przechodzą w krzyki: „Masza, Maszeńka”. Jesteśmy mówieni przez innych, jak twierdził Lacan. Głosy przechodzą w kształty. Sen uruchamia postaci. Stwarzają się na podobieństwo naszych dni – czasem samotnych, pustych, czarnych. „Samobójca” Nikołaja Erdmana w reżyserii Roberta Czechowskiego nie pyta o to, co będzie jak skończy się pasztetowa. Spektakl, utrzymany w transowej konwencji nie imituje Rosji sprzed blisko stulecia. Tekst Erdmana można odczytywać współcześnie i piętrowo. Tak, by każdy widz znalazł, na poszczególnych poziomach tej opowieści, swoje sensy. Każdy przecież pragnie spokoju, równowagi, ale i wyrażenia zwyczajnej niezgody na świat. Humanistyczny aspekt „Samobójcy” wyraża się w potrzebie opowiedzenia o sobie w świecie, który nie słucha. To człowiek sprowadzony do roli konsumenta pasztetowej jest istotą martwą. Zapowiedź samobójstwa jest więc fortelem, który umożliwia wypowiedź. Egoistyczny, klanowy i interesowny układ, który reprezentują tutaj inteligenci, handlowcy i artyści jest lustrem dla nas, teraz. To dzisiaj rozgrywa się nasilony dramat nieakceptacji, który doprowadza do licznych samobójstw ludzi stojących na progu dorosłości. To usieciowiony świat, sformatowany do wymiarów You Tube’a i Facebooka jest adresatem monologu Siemiona Siemonowicza. Tekst Erdmana jest kopalnią metafor, skrzydlatych myśli świadczących o reporterskim słuchu autora. Jednocześnie, potencjał spektaklu skrywa się w poetyckim świecie języka, gdzie między „pif” i „paf” rozgrywa się gęsty świat współczesnego Everymana.

Autor: Nikołaj Erdman
Tłumaczenie: Maryla Masłowska
Reżyseria: Robert Czechowski
Kostiumy: Elżbieta Terlikowska
Scenografia: Wojciech Stefaniak

Asystent reżysera: James Malcolm
Muzyka: Olga Olejnik, Krzysztof Gumienny
Opracowanie muzyczne: Damian-neogenn-Lindner

Obsada:
Siemion Siemionowicz Podsiekalnikow: Aleksander Stasiewicz
Maria Łukianowna: Marta Frąckowiak
Serfafima Iljiniczna: Tatiana Kołodziejska
Aleksandr Pietrowicz Kałabuszkin: Aleksander Podolak
Margarita Iwanowna Pierieswietowa: Elżbieta Donimirska
Aristarch Dominikowicz Grand-Skubik: Ernest Nita
Jegoruszka (Jegor Timofiejewicz): Radosław Walenda
Nikifor Arsientiewicz Pugaczow: Jerzy Kaczmarowski
Wiktor Wiktorowicz: Robert Kuraś
Ojciec Jełpidij: Marek Sitarski
Kleopatra Maksimowna: Joanna Świrska
Raisa Filipowna: Romana Filipowska
Akuszer Śmierci: Anna Stasiak
Strażnik Światła: Joanna Koc
Przepaść: Sandra Babij
Czarne Słońce: Alicja Stasiewicz
Ten, który nie ma Pana: Joanna Wąż
Strażnik Księżyca: James Malcolm
Ognistooki: Wojciech Romańczyk
Cygan: Krzysztof Gumienny
Cyganka: Olga Olejnik

Inspicjent: Beata Sobicka-Kupczyk

 

Premiera: 28.04.2018 r.
Czas trwania spektaklu: 150 minut

Trailer

Zdjęcia: Adaś Hanuszkiewicz

Recenzje: