Cztery Bliźniaczki - Teatr Zza Boru

„Jakaś historia wesoła, a ogromnie przez to smutna.

– A wszystko bajka wierutna”

„Wesele”, akt I, scena 24.

Ten cytat z Wyspiańskiego mógłby stanowić niepisane motto naszej najnowszej premiery. Twórczość osiadłego w Paryżu Argentyńczyka Raúla Damonte’a Botany (1939-1987) – satyryka. Rysownika, dramaturga, reżysera i skandalisty znanego pod pseudonimem COPI – wymyka się (podobnie jak w tym samym czasie twórczość Sławomira Mrożka) próbom tradycyjnej klasyfikacji. COPI – guru paryskiej bohemy spod znaku sztuki awangardowej – jako twórca teatralny (18 dramatów) powoływał się na inspirację dziełami Samuela Becketta, jednego z twórców teatru absurdu, a jednocześnie współtworzył grupę Pánico z takimi „kapłanami” nowej sztuki, jak Fernando Arrabal czy Roland Topor.

Prapremiera „Czterech bliźniaczek” odbyła się w Théâtre Le Palace w 1973 r. (reż. Jorge Lavelli) w atmosferze skandalu artystycznego, podobnie jak wiele innych jego dzieł scenicznych i powieści (wydał ich 8). COPI konsekwentnie kieruje się myślą Terry’ego Pratchetta:

„Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre”.

Mamy tu więc do czynienia nie tylko ze złamaniem tradycyjnej konwencji dramaturgicznej, ale także całkowitym zlekceważeniem życiowego realizmu i praw logiki. Dwie pary bliźniaczych sióstr z dużym trudem odróżniają świat rzeczywisty od narkotycznych wizji, ich relacje bliskie są filmom Quentina Tarantino, które przecież powstały o całe pokolenia później! Tym niemniej mamy do czynienia zarówno z niezwykle trafną, ostrą diagnozą współczesności, jak i analizą kobiecej psychiki.

Teatralna twórczość COPI’ego, bardzo popularna we Francji – jest w Polsce praktycznie nieznana. Sztuka, przetłumaczona przez Edwarda Wojtaszka, wystawiona dotąd została dwukrotnie, i to poza teatrami repertuarowymi: w Pracowni Teatr (1991) – reż. Edward Wojtaszek) oraz w warszawskiej Akademii Teatralnej – na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku (2007 – reż. Wojciech Szelachowski).

Tłumacz i reżyser „Czterech bliźniaczek” powierzył nam swój tekst z nadzieją, że sobie z tak arcytrudnym materiałem poradzimy.

Czy daliśmy radę? Odpowiedź należy do widzów…

Autor: COPI (Raúl Damonte Botana)
Tłumaczenie: Edward Wojtaszek
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Dagmara Łanucha
Realizacja światła i dźwięku: Tadeusz Karkosz

Obsada:
Fougère Goldwashing: Weronika Osowiec
Joséphine Goldwashing: Weronika Krauz-Napieralska
Maria Smith: Irena Karkosz
Leila Smith: Lucyna Korczowska

Spektakl przeznaczony jest dla widzów dorosłych!