Proszę sobie wyobrazić miejsce, w którym ukryte myśli, tęsknoty, podniety, pragnienia mogą znaleźć swój upust, a wyobraźnia nie zna granic. W takim miejscu mnogość i potencjał nas samych stają się nieskończone, a my stajemy się zdolni do wszystkiego. Tym miejscem jest „Pałac” dla naszego bohatera.

Bohater opowieści - pasterz Jakub pragnie wyrwać się z tej wielkiej zbiorowości, jaka w nim drzemie, która go więzi. Chodząc po pałacu, szuka swojego prawdziwego ja. Pałac staje się symbolem jego człowieczeństwa. Błądząc w swej pamięci i niepamięci pragnie odnaleźć siebie. Jak sam powiada: „...muszę się dograć do tego, co jest we mnie, co się wylewa już. Do tej muzyki, tej wzniosłej, tej tylko mojej...”

Co stanie się z Jakubem po przekroczeniu progu pałacu? Jaką cenę płaci się za poznanie tajemnicy w sobie? Czy jesteśmy w stanie znieść to, co jest w nas samych? Czy to jest nasz koniec, czy nasz początek?...

 

Twórcy:

Autor - Wiesław Myśliwski
Scenariusz i reżyseria - Robert Kuraś
Scenografia i kostiumy - Adam Królikowski
Opracowanie muzyczne - Damian-neogenn-Lindner
Światła - Maciej Kaszyński
Ruch sceniczny - Kinga Górska
Inspicjent - Beata Sobicka-Kupczyk


Obsada:

Magda Kuraś
Robert Kuraś
Maciej Świniarski

 

Wiesław Myśliwski – pisarz, którego nie trzeba przedstawiać. Laureat wielu prestiżowych nagród, odznaczeń i orderów. Jego książki tłumaczono na wiele języków i wielokrotnie wznawiano dzięki ogromnej popularności wśród czytelników. Nakładem wydawnictwa Znak ukazał się niedawno zbiór jego dramatów.

Pisarz często powtarza, że jego książki biorą się z namysłu intelektualnego, że pisze mu się ciężko, że pisze więcej gumką niż ołówkiem. Jednak jego druga książka „Pałac”, wydana w 1970 r., jest inna, wyjątkowa. Autor w jednym z wywiadów powiedział, że jest to książka napisana w tak zwanym „natchnieniu twórczym”, gdzie zatracała mu się granica pomiędzy światem książki a rzeczywistością. Wielkie uniesienie artystyczne musiało mieć swoją podstawę – jego źródłem mogła być wielka miłość, gdyż powieść jest dedykowana, jak to napisał: „Żonie mojej”.

Robert Kuraś – ukończył Akademię Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie.
Ma w swoim artystycznym dorobku spektakle, których był reżyserem, choreografem oraz aktorem. Za pierwszy z nich, Księżniczka na opak wywrócona Pedro Calderona de la Barki, zdobył nagrodę publiczności LEON za najlepszy spektakl sezonu 2016/2017 w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze. Spektakl został także zaprezentowany na Ogólnopolskim Festiwalu Talia w Tarnowie.
W komedii muzycznej Zielony Gil Tirso de Moliny, zadebiutował ponadto jako kompozytor. Sztuka prezentowana była na festiwalu M-Teatr w Koszalinie.

 

PREMIERA: 23 marca 2024 r.
Międzynarodowy Dzień Teatru w LT

Czas trwania: ok. 1 godzina 15 minut
Scena: Duża Scena LT
Uwaga: w spektaklu używana jest duża ilość dymu.

 

Recenzje:

 

Zdjęcia: KADR Kamil Derda