Wyobraź sobie, że Twoja jedyna, ukochana córka przedstawia Ci narzeczonego, o którym wiesz coś, czego ona nie wie (i z czego na pewno nie byłaby zadowolona)? Nie możesz jednak ujawnić tej wiedzy, bo wówczas i Twój sekret ujrzałby światło dzienne…
"Buntownik, czyli rzecz o narodzie". Historia o kształtowaniu się tożsamości w życiu, w systemie rodzinnym, w społeczeństwie. Zabawna i mocna, wyrażana również ciałem poprzez taniec. Mężczyzna jest gniewny i zagubiony, czuje potrzebę przynależności. Nie znajduje swojego azylu ani w matce, ani w ojcu.
Bezpośrednią inspiracją dla powstania tej opowieści były „Pippi Pończoszanka” oraz „Alicja w Krainie czarów” i zdolność bohaterek do kreowania w głowie zachwycających światów. Podziw dla ich wyobraźni – szalonej, nieskrępowanej, czystej fantazji stał się inspiracją tekstu „Jutro wrócimy do domu” autorstwa Tomasza Olczaka.
Trzy stulecia temu publiczność zwijała się ze śmiechu oglądając przygody arlekina Trufaldina – tytułowego „sługi dwóch panów” z commedii dell’arte Carla Goldoniego. Pracując na dwa fronty, bohater ustawicznie mylił polecenia swoich mocodawców, co prowadziło do wielu zabawnych nieporozumień i perypetii. Czy ta historia może dziś bawić tak samo, jak w tamtych czasach? Z pewnością tak – zwłaszcza jeśli zaadaptować ją do czasów bliższych naszej współczesności.
Lata 80. XX wieku. W erze schyłkowego PRL-u odległa, „mlekiem i miodem płynąca” Kanada jawi się mieszkańcom polskiej wsi Sycewo jako mityczna wręcz kraina dobrobytu i powszechnej szczęśliwości. Jej namiastką są właśnie tytułowe sukienki, przysyłane z zagranicy „ubogim krewnym”.
„Sztuka” Yasminy Rezy w tłumaczeniu Barbary Grzegorzewskiej.
Nazwisko francuskiej autorki Yasminy Rezy może się kojarzyć bywalcom naszego teatru chociażby z „Bogiem mordu” w reżyserii Lecha Mackiewicza, a kinomanom – z ekranizacją tego samego dramatu, zrealizowaną przez Romana Polańskiego, a zatytułowaną „Rzeź”.
Spektakl „Gusła” powstał na podstawie II i fragmentów IV części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Światowej sławy reżyser Grzegorz Bral, twórca Teatru Pieśń Kozła, przełożył romantyczne arcydzieło klasyki polskiej na przejmujący, głęboko emocjonalny język teatru. „Gusła” wyrosłe z rytuału ku czci zmarłych dotykają tematu nie tylko żałoby i straty bliskiego człowieka, ale i ówczesnego kraju, wielkich ideałów. W pełni muzyczny spektakl z niebywałymi kostiumami Adama Łuckiego ściska za gardło.
Tomek Grymasiński to pierwszej wody urwis, a do tego straszny niejadek. Gdyby mógł, czerpałby niezbędną energię jedynie z zabawy. Gdy pewnego dnia mama chłopca, Pani Grymasińska, po raz kolejny ostrzega go przed zbyt ścisła dietą,
Tryptyk projektów studenckich inspirowanych historią Zielonej Góry i okolic oraz charakterystyką miejsca. Dzieła powstały w zaraniu jako dyplomowe projekty scenograficzne studentów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Andrew Bovell zawarł w swojej sztuce „To wiem na pewno” historię rodzinną. Taką, z jaką tak chętnie spotykamy się w ulubionych, telewizyjnych serialach. Ulubionych, bo dających szansę na odnalezienie w nich jeśli nie siebie, to swoich bliskich, krewnych, przyjaciół.
„Nataszo, jakie ty masz marzenie?” – proste pytanie, którego nikt nigdy nie zadał szesnastoletniej wychowance bidula Nataszy Baninie, uruchamia w niej całą lawinę uczuć i popycha do kolejnych, często irracjonalnych działań.
Spektakl „Gusła” powstał na podstawie II i fragmentów IV części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Światowej sławy reżyser Grzegorz Bral, twórca Teatru Pieśń Kozła, przełożył romantyczne arcydzieło klasyki polskiej na przejmujący, głęboko emocjonalny język teatru.
Spektakl niesie za sobą niezwykle aktualne przesłanie o wszechogarniającym nas informacyjnym chaosie oraz o niebezpiecznym wpływie mas mediów na nasze zachowania i wybory. To podana w zabawnej konwencji gorzka przestroga przed bezmyślnym oddaniem naszego życia i decyzji w cudze ręce.
Adaptacja sceniczna współczesnej amerykańskiej powieści to kipiąca od emocji i nierozwikłanych konfliktów metafora trudnego związku dwojga ludzi. Spektakl na podstawie książki Revolutionary Road autorstwa Richarda Yatesa z 1961 roku, to bardzo gorzka, ale uniwersalna diagnoza współczesnego świata.
Na podstawie opowieści „The selfish Giant” Oscara Wilde’a to wzruszająca opowieść o ogrodzie Olbrzyma, do którego chętnie wbiegają dzieci, aby się pobawić. Po kilkuletniej nieobecności Olbrzym wraca, przegania dzieci i stawia wokół ogrodu wielki mur. Mijają kolejne pory roku, a ogród wciąż jest zasypany śniegiem.
W siódmym niebie chmury płyną leniwie i powoli… Wiatr dmucha lekko i popycha je. Czy zauważysz przelatujące ptaki, gdy położysz się i spojrzysz w niebo? Słońce ogrzewa buzię. Oczy same się zamykają. Gdy otulisz się kocykiem z chmur, poczujesz jak miły w dotyku i puszysty jest śnieg.
Powstaniu spektaklu przyświecała idea edukacji poprzez sztukę – zainspirowanie do samodzielnych prób czytania.
Główny bohater spektaklu to Mól Książkowy, który wprost zajada się literami. Mieszka na swojej półce z książkami, gdzie bałagani, wszędzie pałętają się skrawki starych gazet, resztki kartek.
Głowa w rytmach w tym niezwykłym dziele spajają się teatr, film, rzeźba, malarstwo, muzyka i taniec. Trzy boginki – anioły krążą pośród dzieł sztuki, budując ich ukryty sens, wnikają jednocześnie w głąb duszy artysty, personifikując jego proces twórczy. Niezwykle istotny element stanowi postać mężczyzny, który w muzykę i rytmy przekształca istniejący wokół świat. Scenariusz i reżyseria: Robert Czechowski charakteryzacja: Wiktoria Jureczko muzyka: Baru Rajza
Lata dwudzieste i trzydzieste były w Polsce czasem barwnym, rozśpiewanym, roztańczonym. Panie w długich rękawiczkach, powłóczystych sukniach, zdobionych sznurami pereł i eleganccy panowie w smokingach czy frakach – świętowali życie w rewiach i kabaretach.
Akcja sztuki rozgrywa się w małym miasteczku na głębokiej, irlandzkiej prowincji. Hollywoodzka ekipa filmowa postanawia nakręcić film z udziałem miejscowych statystów. „Kamienie w kieszeniach” to tragikomiczna historia o marzycielach, którzy obserwują różnice między „sielskością” prowincji a filmowym „wielkim światem”.
Wydarzenie wpisuje się w nurt teatru naj-najowego, czyli dla dzieci najmłodszych. W przyjaznej atmosferze, aktorzy wciągają małych widzów w tworzenie baśni „O Królewnie Śnieżce i Siedmiu Krasnoludkach”.
Szczęściarze to kolejny hit komediowy Tadeusza Kuty. Swoich bohaterów autor i reżyser w jednej osobie osadził we współczesnych realiach codzienności, na których jak grom z jasnego nieba spada… SZCZĘŚCIE!
Wejdź w świat, gdzie gra wyznacza fabułę. Przez tę historię nie poprowadzi cię bohater ani autor. Tutaj powiodą Cię zmysły. Labirynt w reżyserii Leny Kowalskiej to w pełni interaktywny spektakl z pogranicza teatru przedmiotu i sensorycznej edukacji, wpisujący się w nurt teatru dla najmłodszych, gdzie główne role grają dziecięce odczucia współistniejące i zintegrowane z bajkową scenografią.
O czym jest „Zielony Gil”? Barwna komedia opowiada o perypetiach miłosnych doñy Diany (w oryginale hiszpańskim imię to funkcjonuje jako doña Juana, co powinno nam już sporo powiedzieć o tej postaci), która dla zdobycia serca don
„Kto pragnie się dowiedzieć, jakim sposobem Aladyn został właścicielem cudownej lampy, ten musi bardzo natężać uwagę. Jest to bowiem baśń pełna zdarzeń niespodziewanych i cudów niesłychanych. Naprawdę czarodziejska baśń: baśń o lampie Aladyna..."
Co się stanie, jeśli farsa spotka się z komedią dell’arte? Otóż zdarzy się „Związek Otwarty”. Ten uznany i dowcipny tekst o małżeństwie napisało… małżeństwo. Ot, takie piękne, artystyczno-rodzinne połączenie.
Spektakl muzyczny „George & Ira Gershwin” w reżyserii Jana Szurmieja to zaproszenie na szczególny wieczór z największymi przebojami muzyki rozrywkowej i rewiowej braci Gershwin’ów -„beatlesów” lat trzydziestych.
Wieczór kolędowy „MOC TRUCHLEJE…” w Lubuskim Teatrze i nie tylko.
W wielu ośrodkach teatralnych kraju istnieje wieloletnia tradycja przygotowania przez śpiewających i grających artystów wieczoru kolędowego dla publiczności. Taką też tradycję w Zielonej Górze inaugurują w tym roku twórcy związani z Lubuskim Teatrem.
Kim jest Tancerz – Tancerz mecenasa Kraykowskiego? Wielbicielem, prześladowcą, czy po prostu współczesnym stalkerem? Naznaczony niezwykłą i tajemniczą chorobą – epilepsją – czuje się przez ową świętą przypadłość namaszczony.
„Cześć. Jestem Adaś. Adaś Niezgódka. Mam dziesięć lat. I generalnie nic mi się nie udaje…”
Tak zaczyna się nasza Akademia Pana Kleksa.
Pozbawiony imienia bohater epistolarnej powieści „Cierpienia młodego Wertera” (1774) to pierwsza z szeregu kreacji postaci rodzącego się w Europie romantyzmu. Dzieło Goethego z jednej strony wywarło ogromny wpływ na twórczość całego pokolenia pisarzy i dramaturgów, z drugiej jednak nastąpił proces „mumifikacji” pierwowzoru.
Oba jednoaktowe „żarty sceniczne” Antoniego Czechowa powstały w 1888 r. jako wysokiej klasy próba podzielenia się z odbiorcami niepokojami młodego wówczas satyryka i nowelisty, który chłodnym okiem lekarza (bo ukończył studia medyczne) przyglądał się życiu rosyjskiego ziemiaństwa i inteligencji.
Utwór napisany specjalnie dla Lubuskiego Teatru i wyreżyserowany przez Pawła Kamzę, który współpracuje z naszą sceną od wielu lat („Łzy Ronaldo” 2011, „Zemsta” 2013). Dramat trójki bohaterów: Polki, Palestynki i Brytyjczyka –
Napisana blisko cztery wieki temu hiszpańska komedia omyłek cieszy się do dziś powodzeniem w wielu teatrach nie tylko dzięki ponadczasowej i żwawej męsko-damskiej intrydze.
Dramat autorstwa Tennessee Williamsa wystawiony na Broadwayu w 1945 roku. Opowiada o rodzinie, w której u boku samotnej matki i brata żyje Laura, dziewczyna, której trudno odnaleźć się w realnym społeczeństwie, jej tragicznie utraconych marzeniach i rozpadzie rodziny.
Czasami księżyc świeci od spodu to ostatnia już część tryptyku „opowieści wiejskich”, zrealizowanych na scenach teatrów w Legnicy i Zielonej Górze przez twórczy tandem PiK. Chociaż każda z części jest odrębnym, samodzielnym bytem dramatyczno-teatralnym, łączy je wiele zabiegów tematycznych i formalnych.
Tankred Dorst – urodzony w 1925 r. niemiecki dramatopisarz, autor scenariuszy i słuchowisk. Laureat wielu nagród, m.in. Gerharda Hauptmanna, Georga Büchnera i Maxa Frischa.
Barwny, zabawny spektakl dla najmłodszej widowni, z zacięciem musicalowym, rozfruwanymi lalkami ptaków i pięknymi kostiumami. Przedstawienie, na którym widz albo będzie pękał ze śmiechu, albo ukradkiem ocierał łzę z oka, a z którego wyjdzie z piosenką na ustach.
Spektakl ma cechy muzycznego monodramu. Jego bohaterką jest oczywiście tytułowa Kobieta, która opowiada o czasem banalnych, a czasem mocno zaskakujących wydarzeniach swojego życia. Przewija się w tych opowieściach wątek pragnienia wyrwania się z kamiennego kręgu obowiązków w świat marzeń, narastający niepokój i próby odzyskania wewnętrznej równowagi.
Prapremiera tej sztuki – autorstwa jednego z najbardziej znanych dramatopisarzy angielskiego obszaru językowego – odbyła się w Irlandii 19 lat temu. W swoim pierwotnym kształcie „Samotny zachód” jest gorzką komedią, która jednak w zielonogórskiej inscenizacji wykracza poza ramy tradycyjnie rozumianego gatunku.
„Małgośka” jest muzyczną opowieścią o trzech pokoleniach samotnych kobiet, które bardzo wiele dzieli, ale łączy – jak w wielu polskich rodzinach – fascynacja twórczością Maryli.
Gdy przyjdzie sen – tragedia miłosna – to druga część teatralnej trylogii „opowieści wiejskich”, aktualnie tworzonej przez autorski tandem PiK, czyli Pawła Wolaka i Katarzynę Dworak – aktorów związanych z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy.
Przedstawienie zostało zaadaptowane specjalnie dla aktorów Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze na motywach tekstu “DITTO. A STORY” Chaco de Palma w tłumaczeniu Izabelli Mackiewicz, wystawionego wcześniej w teatrze La Mama w Melbourne.
Spektakl powstaje z myślą o naj-najmłodszych widzach. O tych, którzy właśnie poznają świat, uczą się nazywać wszystko, co wokół siebie widzą. Jakie przeróżne tajemnice skrywa przyroda? Jakie są jej ulubione kolory?
Jedna z najbardziej znanych i poruszających baśni w zupełnie nowej odsłonie. Współczesna bohaterka historii, Róża, zabierze Was w niezwykłą podróż. Będzie to wyprawa do świata fantazji, marzeń.
Odessa była taka jak Łódź. Ziemia obiecana dla wszystkich, którzy chcieli szybko się wzbogacić. Dla kupców eksportujących ukraińską pszenicę oraz dla handlarzy i przemytników korzystających z odeskiej strefy wolnocłowej.
Zapraszamy na spotkanie z Kopciuszkiem – bohaterką jednej z najbardziej popularnych na całym świecie baśni, którą prezentujemy w zupełnie nowej odsłonie. Historię opartą na motywach znanych z przekazów Charlesa Perraulta i braci Grimm, urozmaicono o kilka wątków fantastycznych.
Królowa śniegu na motywach baśni Hansa Christiana Andersena reżyseria, muzyka, projekty lalek Marek Sitarski scenografia Jakub Bitka przedział wiekowy: od 5 do 12 lat bajka, w luźny sposób nawiązująca do pierwowzoru.
Dowcipna roztańczona komedia z udziałem tytułowych siostrzyczek, które swoją grą, śpiewem i dowcipem starają się zdobyć pieniądze na… pogrzeb otrutych przez przypadek 52 zakonnic! Absurdalna sztuka i niebagatelne poczucie humoru.
Ostatnia sztuka francuskiego króla komedii, na którego celowniku znalazła się tym razem ludzka skłonność do… wymyślania sobie chorób. Hipochondria głównego bohatera Argana staje się pretekstem do sprawdzenia otoczenia i wierności najbliższych.
Opowieść o trzech sympatycznych świnkach i ich niecodziennych przygodach. Czy złemu, przebiegłemu wilkowi uda się zjeść maluchy? Czy pomoc wrony okaże się skuteczna?
Wzruszająca historia żydowskiego chłopca o imieniu Momo, który porzucony przez ojca wychowany zostaje przez właściciela niewielkiego sklepu, tytułowego pana Ibrahima.
Dzieło Kiplinga to jeden z najbardziej znanych na świecie utworów literatury dziecięcej. Napisaną ponad sto lat temu historię chłopca wychowywanego w dżungli przez wilki czytają z niesłabnącym zainteresowaniem kolejne pokolenia odbiorców.
Komedia bardzo romantyczna! Do urokliwego domu pod Londynem, będącego właśnie do wynajęcia, wprowadza się młoda para, Mary i Simon. On? Początkujący pisarz powieści kryminalnych. Ona? Ciepła, dobra, kochająca swego męża dziewczyna. Jest w ciąży.
Pouczająca bajka o piesku, który niespodziewanie urodził się niebieski. I w tym momencie rozpoczęły się jego kłopoty. Jeden brat czarny, drugi brązowy – jak normalne psy. A nasz bohater niebieski, inny niż wszystkie pieski.
Pewnego dnia król Karol II zbyt długo czekał w teatrze na rozpoczęcie przedstawienia… Zniecierpliwiony pyta dlaczego to trwa tak długo. Aktor grający królową goli nogi – usłyszał w odpowiedzi.
Pliki zapisane w formacie pdf.
